Pustinjak Gornje Savine predstavlja nepokretno kulturno nasleđe kao spomenik kulture. To je zidarski kompleks pećina i nalazi se na brdima Nemanjine kule, na planini Radočelo, u opštini Kraljevo. Izgrađena je duž reke Studenice i pripada manastiru Studenica, od kojeg je udaljena 12 kilometara. Do ulaza u pustinjak se stiže preko pratećeg drvenog mosta. Pored lepote i čuda samog pustinjaka, pažnju privlači i božani pogled na okolna brda i doline. Veruje se da je nastao u isto vreme kada i manastir Studenica, između 1183. Veruje se i da je pustinjaka podigao sluga Stefan Nemanja.
Po povratku sa Hilandara, Sveti Sava se povukao i ovde našao svoj mir i molio se u tišini. Ovde su nastala njegova dela Studenički tipikon i Život Svetog Simeona.
Iz nekih srednjovekovnih izvora otkriva se da je Sveti Sava osnovao svoju školu u klisuri, nedaleko od pustinjaka. U ovoj školi nastale su mnoge knjige napisane na srpskom jeziku i ćirilici. Pustinjak iz Gornje Savine sadrži i crkvu Pridvorica iz 12. veka posvećenu Svetom Đorđu, ali je zatvorena jer nema monaha. Jedna soba je uvek otvorena. Krije se iza jednostavnih drvenih vrata bez traga. Iza ove kapije je Savina pećina i Savino bure. Savino bure je izvor zaštićen zidom i prozor kroz koji hodočasnici koriste dugačku kutlaču za crtanje vode koja se koristi kao lek.
Poslednji koji je život proveo u pustinjaku bio je shijeromonah Gavrilo Milovanović, sve do 1981. godine kada je poginuo u požaru. Od tada, pustinjak Gornje Savine nema stanovnike.
- Poseta je moguća u pratnji monaha koji je u Donjoj isposnici uz prethodnu saglasnost Igumana Studenice. Pristup je pešaškom stazom iz Donje isposnice. Pešačenje traje najmanje pola sata
