Nastanak manastira se vezuje za period krajem i početkom 15.veka, period vladavine srednjovekovnog srpskog despota Stefana Lazarevića. Manastir je više puta stradao, ali obnovljen je 1547.godine nastojanjem igumana Teofana, duhovnika Simeona i porodice Kosirović, o čemu svedoči natpis iznad ulaznog portala u naos. Druga obnova manastira izvedena je 1700. godine, kada ga je morački kaluđer Joanikije ogradio kamenim zidom. Tokom 18. veka manastir Kamenac postao je metoh susednog manastira Kalenića.
Početkom 19. veka, Kamenac je u ratovima sa Turcima dosta stradao, tako da je u tom veku na manastiru dosta zidano i rađeno, a 1870. crkva je živopisana i postavljen je ikonostas, rad Dimitrija Posnikovića.
Od najranijih vremena manastir Kamenac je bio muški manastir. Po odluci nadležnih crkvenih vlasti preobražen je, 1966. godine, u ženski manastir. Novi manastirski konak osvećen je 1979. godine.
Raspored fresaka je uobičajen za crkveno slikarstvo ovog perioda. Drveni dvospratni ikonostas, rad poznatog ikonopisca Dimitrija Posnikovića, sastoji se od 21 ikone drvenih parapetnih ploča.
